Błaganie Odkupiciela "z głośnym wołaniem i płaczem" do poświęconych mu dusz.
Wydawnictwo Vox Domini, rozmiar 215 x 153 mm, ISBN 978-83-947703-1-0, twarda oprawa, objętość 304 strony.
Książka przedstawiająca dzieje Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa (Sacré Coeur), zatytułowana "La Société du Sacré-Coeur dans le monde de son temps 1865-2000", dzieje Zgromadzenia założonego przez św. Magdalenę Zofię Barat ujawnia na str. 366, że przesłania Zbawiciela "Błaganie Odkupiciela do poświęconych Mu dusz" – które opublikowaliśmy w języku polskim - otrzymała siostra Amélie de Gibergues (1870-1941) należąca do tego właśnie Zgromadzenia! Druk książki w roku 1943, w dwa lata po śmierci zakonnicy, aż do dnia dzisiejszego odbywa się bez ujawniania osoby, która doświadczyła tych niezwykle przejmujących przesłań.
Dla kogo jest ta książka i zawarte w niej przesłanie? Dlaczego dobrze jest je ogłaszać i wysławiać? „Błaganie Odkupiciela” to jakby podręcznik duchowości, dany przez dobroć Boga tym osobom, które pragną całkowicie do Niego należeć, poświęcić się Mu. Chociaż tytuł tej książki mógłby sugerować, że jej adresatami są wyłącznie osoby, które w sposób szczególny poświęcają się Bogu w kapłaństwie lub różnych formach życia zakonnego, to jednak nie można tylko do nich zawężać kręgu odbiorców tej lektury. Książka została napisana przez Amélie de Gibergues francuską zakonnicę. Nie zawiera jednak jej przemyśleń i rozważań, lecz – jak zaświadczyli jej przełożeni – zapis najgłębszych pragnień Serca Jezusowego. A czyż takie pragnienia mogą być skierowane wyłącznie do jakiegoś wąskiego kręgu odbiorców? Czy jest ktoś otwarty na dobro i prawdę, kto nie chciałby usłyszeć pragnień Boskiego Serca, zrozumieć ich i dostosować do nich całego swojego życia?
Odkupiciel skierował "Błaganie" 29 marca 1936 r. do Amélie de Gibergues, a następnie dyktował jej przez kilka lat komentarze do Swojej prośby. Ona doskonale je pojęła i na nie odpowiedziała. Podjęła bowiem misję szerzenia Błagania i nieustannie się modliła, aby było ono poznane przez wszystkie dusze, zwłaszcza konsekrowane – kapłanów i osoby zakonne – do których odnosi się ono w szczególności. Zrozumiane i praktykowane "Błaganie" miało się stać jednym ze środków, jakim Najświętsze Serce posłużyło się, aby ocalić świat: „O, nie ukrywajcie tego skarbu, gdyż pozbawilibyście się wielu łask i sprawilibyście Mi wielkie cierpienie! Raczej ujawniajcie go, jak to tylko możliwe! Błagam was o to. Nadeszła godzina, w której skarb Mojego Błagania powinien iskrzyć się coraz bardziej w duszach, aby się rozszerzyło Moje wielkie odkupieńcze Królestwo. W tej sprawie liczę zwłaszcza na was. Nie zawiedźcie Mojego oczekiwania.” (1937)
Model: książka nowa.