Od Autora:
„Obyś żył w ciekawych czasach” – mówi chińskie przysłowie. To się nam przydarzyło, bo żyjemy rzeczywiście w czasach nie tylko ciekawych, ale też zmieniających się w niespotykanym dotychczas tempie. Chociaż żyjemy w epoce internetu, telefonów komórkowych, otwarcia granic na cały świt, globalizacji, internacjonalizacji to jednak tak samo świeci nam słońce, gwiazdy i księżyc, tak samo chcemy oddychać świeżym powietrzem i pić czystą wodę, spożywać niemodyfikowane produkty naszej ziemi.
W sferze ducha zawirowania wydawać się mogą jeszcze większe. Ideologia gender, równościowe ruchy homoseksualistów, aborcja i prawo do potomstwa in vitro, konkubinaty zamiast sakramentalnego małżeństwa, samowola jako reguła ustalania sobie życia i tragiczna podmiana prawdziwej wolności.
W takim świecie żyje i naucza Kościół Chrystusowy. Mimo wszystkich zawirowań utrzymuje kurs niezmiennej Bożej Tradycji i nauczania niezmiennego Słowa Bożego. Ludzkie tradycje mogą czasami zaciemniać Tradycję, która jak rzeka życia wypływa od Boga samego i idzie do nas przez Jezusa Chrystusa w mocy Ducha Świętego – w korycie Kościoła. „Moja nauka nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał” (J 7.16) mówił Zbawiciel do słuchających Go Żydów, a Kościół Chrystusowy powtarza dla dzisiejszego świata. Jezus Chrystus, jako Król, Prorok i Kapłan jest jedynym Pośrednikiem Boga i ludzi, a Jego Kościół przez wieki kontynuuje to zbawcze pośredniczenie. Pytanie: jaki udział w tym pośredniczeniu mają wszyscy ochrzczeni i wyświęceni do prezbiteratu hierarchowie?
Bez jasnego uwyraźnienia uprawnień wiernych i prezbiterów mogą zaistnieć – i to po obydwu stronach – nieporozumienia. W Japonii, gdzie pracowałem dwadzieścia siedem lat, z braku kapłanów przekazuje się odpowiedzialność za kościół, świeckim. Przewodniczący rady parafialnej może prowadzić (z upoważnienia biskupa) nabożeństwo Słowa Bożego i udzielać Komunii św. razem z nadzwyczajnym szafarzami. Na pytanie, gdzie wierni mają iść ze swoimi problemami duchowymi biskup odpowiada: do przewodniczącego, który ma wiedzę. Świeccy zaś usiłują zmienić wspólnotę kościoła, która jest scentralizowana wokół kapłana (kapłan w centrum) na kościół scentralizowany na wiernych (wierni w centrum). Ufam, że analizy dokonane w tej pracy pozwolą Czytelnikowi uniknąć pomyłek w myśleniu i działaniu.
Model: książka nowa.